lunes, 31 de marzo de 2008

Canto de arrolar

Este neniño pequeno,
quen o vai aturular?
Súa nai vai no muíño
e seu pai vai traballar. Ea.
Este neniño pequeno,
quen lle vai a da-la teta?
Súa nai vai no muíño
e seu pai na leña seca. Ea.
Este neniño pequeno,
Heino de aprender a todo:
a amasar, a peneirar
e a bota-lo pan no forno. Ea, ea.
Este neniño pequeno
heino de mandar á escola;
heille de comprar un bombo
e mais unha castañola. Ea, Ea.

Este canto de arrolar escoiteino hai moito tempo e hoxe recupereino para adicarllo a tódolos pequenos e pequenas e a tódalas nais e pais e tamén para contarvos unha curiosidade: sabíades que o fluxo sanguíneo e os latidos do corazón do bebé mentres está no útero teñen un ritmo ternario, igual que a muiñeira? Cando estabamos no útero materno o noso sangue, o noso corazón ía a ritmo de muiñeira, pero sen repenique, claro. Vai ser por iso que lle damos mais xeito á muiñeira que a jota...

viernes, 28 de marzo de 2008

Serán en Lentille

Arancha e Mari por fin terán foliada. O vindeiro sábado 5 de Abril os nosos veciños de Lentille organizan un serán. Alí estaremos as pandereteiras de Vide e ademais tocaremos dous temas novos: unha muiñeira e "Lauridinha", un tema portugués que fala dunha muller chamada Lauridinha que non ten pensado ser unha Penélope que agarda o seu Ulises facendo punto. Fáltanos saber si Fabiola se atreverá a bailar, porque temos coreografía e todo! Entre o público estará Mateo bailando e pedindo: outra, outra, outra! (animado por Dina, claro) e nós tocaremos outra, a que non pode faltar: "O verde gaio". Seguro que o sábado á noite non tedes nada mellor que facer, así que animádevos e vide a Lentille de festa!.

lunes, 3 de marzo de 2008

Bota un aturuxo!

O aturuxo é un berro típico do folclore galego que se bota nun intre dado dunha peza musical, ben polos músicos ou ben polo público. Con el tenta amosarse a ledicia, a festa que un sinte por dentro. Gústame o aturuxo por salvaxe, por libre, por berro, por non ser unha palabra que perderá o seu sentido, por ser a expresión da ledicia que un sinte e non sabe como explicar, e nós o facemos así: cun berro.
O outro día Sita falaba das "labradas", eu escoitaba con atención as suas explicacións e aquilo era mellor que ver unha película no cine -o cine que tanto boto de menos...-, falaba de como as mulleres xuntábanse para traballar a terra e de como no medio da faena unha botaba un aturuxo e outra lle contestaba, e outra tamén,... e eu lembrei un momento moi especial entre mulleres saharauis: estaban cantando unha canción do seu pobo e unha das mulleres que escoitaba botou un berro similar ó cantar dun paxaro, e outra contestou, e unha das que cantaba tamén, e outra das que escoitaba, foi coma unha conversa entre merlos e xílgaros. Eran aturuxos "á saharaui". Mulleres de foliada, mulleres a traballar no campo, mulleres cantándolle ó deserto: mulleres felices!
O vindeiro 8 de Marzo celébrase o día internacional da muller, desexo que os berros de dor se transformen en aturuxos de felicidade.
Bicos a todas!